encaustic 60 x 80 cm

De grote stad der kosmos riviert
Alles Stroomt
Vorm wast schoon
Alles is onvorm
En verblijft in het huis der verwondering

(Darryl Bailey)

Nog niet eerder schreef ik direct over buitenaards contact. Enerzijds omdat contact met levende wezens die niet op deze aarde, zelfs niet eens in ons melkwegstelsel, leven nogal eens weerstand en vragen oproept. Anderzijds omdat ik niet wil gaan classificeren over contact en met wie. Want hoe je ook tegen deze materie aankijkt, gedachten over buitenaardse contacten zijn nog altijd en nog steeds onderhevig aan geprogrammeerde beelden binnen ons denkraam (je brein, je hoofd). Niet in de laatste plaats mooi geprogrammeerd door de vele films en series die hierover gaan (die overigens heel vaak ware fragmenten bevatten). Maar wat is het dan wel?

Hier is geen eenduidig antwoord op te geven. Voor diegenen die twijfelen over buitenaards leven en dan ook nog eens contact hiermee hebben, en zeker voor diegenen die dit naar het rijk der fabelen verwijzen, is het begrijpelijk een hele stap in om-denken. Net als bijvoorbeeld beweren dat bomen altijd paars van kleur zijn geweest, en dat al dat groene dat wij menen te zien helemaal niet de ware kleur is. Dit vraagt nogal wat omschakelen. Evenwel zou het zelfs voor de twijfelaars en tegenstanders mogelijk moeten zijn om eens een keer de hele boel open te gooien, om eens flink alle denkramen op te schudden. Het is aan jou of je jouw denk-deuren en -ramen open wilt zetten en met andere ogen naar buiten wilt kijken.

Voor mijzelf schrijvend zijn dit zekerheden die gefundeerd zijn in mijn eigen ervaringen en herinneringen. Het grootste deel van mijn leven heb ik me als een alien gevoeld in deze wereld, totdat ik in 2007 mijn echte familie voelde, in vibratie, die als waarnemers aanwezig waren bij een bijeenkomst met 700 mensen. Eindelijk voelde ik me gèèn alien meer, maar voelde ik mij diep verbonden met de buitenaardsen die ons daar kwamen waarnemen. Mijn enige echte familie! Ik voel altijd dat zij er zijn, ergens in frequentie. 

Er zijn ontelbaar veel buitenaardse rassen, in evenzovele verschijningsvormen. Daar kan zelfs ik niet genoeg over fantaseren. Leven is een bewustzijnsfrequentie die zich zichtbaar maakt. Alles is trilling, frequentie. Mensen, natuur, onze mooie aarde, ons sterrenstelsel, andere sterrenstelsels en planeten, andere levende wezens, alles is bewustzijnsfrequentie. Er zijn welwillende rassen die ons als mensheid en planeet aarde goedgezindheid zijn en met heel veel belangstelling waarnemen hoe mensen op deze aarde hun bewustzijn verruimen en daardoor met andere ogen naar zichzelf, naar de mensheid, naar de aarde gaan kijken. En dat is nog niet eerder in de geschiedenis van de mensheid voorgekomen. Wij leven dus eigenlijk in een heel bijzondere tijd, een tijd die zoveel ramen en deuren openzet om doorheen te kijken. Er zijn ook buitenaardse rassen die niet welwillend zijn, die liever zien dat wij slapend en in onwetendheid blijven en volgzaam slaaf blijven van technologie, beperkte informatie, mind control en crowd control. Simpelweg dit beseffen geeft jou al een keuze: Zet je jouw ramen en deuren open? Of niet? Ben je twijfelaar of afwijzend, dan nodig ik je van harte uit om eens op een wolkeloze avond of nacht buiten te gaan zitten en omhoog te kijken. Alleen maar kijken en je aandacht geven aan die ontelbare sterren(stelsels) waar je naar kijkt. Laat je verbazen en verrassen. 

Naast de twijfelaars en de afwijzenden zijn er ook groepen mensen die verlangen naar buitenaards contact en dit vanuit hun voorgeprogrammeerde denkraam invullen. Ik vraag me dan altijd af hoe een voorgeprogrammeerd denkraam zich dit voorstelt: ‘oh hallo, leuk om je te ontmoeten, van welke planeet kom jij?, goede reis gehad?, kopje koffie? koekje erbij?’. Beseffen deze mensen wel dat het ontmoeten van buitenaardsen voor deze bezoekers zelf een immens risico met zich meebrengt? Zij wagen zich immers in een bestaansfrequentie op aarde die zo dicht en verwrongen is, dat er heel wat technologie van hun kant bij komt kijken om dit zonder risico te doen. En dit dan nog afgezien van de paniek en angst die kan ontstaan en hele legers met zwaar wapentuig op de been brengt. Dan zijn er de mensen zelf die zo verlangen naar dit buitenaardse contact. Wie is zich ervan bewust dat jouw lichaam dit contact wel eens niet aan zou kunnen? Dat je gewoon knock down omvalt of ‘sterft’ door de hele hoge frequentie? En dat je een zeer, zeer krachtig, standvastig en ontwikkeld bewustzijn nodig hebt om in contact te kunnen blijven staan?

Ik kom van de Pleiaden en ben verbonden met de Ana Shay Hi beschaving, mijn familie. Wij communiceren een kosmische taal met elkaar, een pure hartsfrequentie, zonder woorden. Leven hier op aarde met dit bewustzijn is niet echt een plezierritje geweest. Zovele voor mij volstrekt onbegrijpelijke gedragingen van mensen waarin ik mijn eigen soevereiniteit moest zien te behouden, leek eerder op een dollemansrit in een rollercoaster die nergens stopte. Evenwel is er sinds december 2021 ruimte gekomen, ruimte in deze wereld om te Zijn wie ik ben, ruimte om mijn plaats in te nemen. En diezelfde ruimte waarbinnen ik mijn plaats heb ingenomen expandeert. Binnenin mijzelf als een menselijke galactische poort die fungeert als belichaming van de brug tussen galactische frequenties en aardse frequenties, en buiten mijzelf via een galactische poort in mijn tuin. 

met andere ogen

©20220630 Thérèse Jeunhomme