BOEM!

Dit is wel de meest aansprekende verbeelding van GOUD van mijn hand, gemaakt met encaustic. Ik schrijf over goud omdat dit de onnoemelijke innerlijke kracht is die ik binnenin mijzelf voel. Het krachtigste altijd voluit zoemend in mijn hart, en altijd in verbinding met mijn hoofd en buik. Vaak zo krachtig in mijzelf dat ik het een meter ver uitstraal en er soms ’s nachts wakker door wordt. Dit innerlijke licht is de zuiverste en krachtigste vorm van zijn. Dit is wie ik ben. Deze kracht, dit puur gouden licht dat in mijn lichaam woont en altijd was, is en zal zijn. Vormloze kracht.

Dit is de gouden synergie die ik binnenin mezelf ervaar. Buiten mijzelf heb ik dit alleen ervaren in mijn Tai Chi groep, waar voor mij totaal onverwachts dit gouden licht ging stromen in de groep. Onuitgesproken, onverwacht, onnoemelijk IS het er gewoon. Ik ervaar dit iedere week in deze groep en ben vaak tot tranen toe ontroerd dat mensen dit, door louter en alleen met en in zichzelf bezig te zijn, laten ontstaan. Want hier zijn geen verwachtingen, geen hoop, geen woorden en geen gedachten aan gegeven. En het is prachtig en krachtig. Het is, zoals de Westlanders hier graag zeggen ‘helemaal gouwd’.

Deze vormloze synergie wordt door velen gezocht, gehoopt en verwacht. Wat tot teleurstelling kan leiden indien het niet ervaren wordt. Hierover kan ik schrijven dat deze synergie uitsluitend binnenin jezelf altijd aanwezig is. Onder het hopen en verwachten dat het in een groep ontstaat, gaan gedachten en verwachtingen schuil. Omdat al die gedachten, verwachtingen en hoop voortkomen uit alle vormen waarin wij leven (dank jou lieve TJ voor de synergie in woorden die tussen ons ontstaat als wij uitwisselen!). Wij nemen alles waar in de vorm, door bijvoorbeeld onze regering(en) waar te nemen. En al gebeurd dit neutraal, het zijn en blijven vormen in deze werkelijkheid. Het vormloze blijft onaangeroerd door ons bewuste aanwezig zijn. Voor vandaag concludeer ik dat daar een crux zit. De hoop en verwachting naar buitenaards contact komt voort uit onze vorm, uit de vorm waarin wij denken, voelen en (be)leven. Het willen zien van buitenaardse ruimteschepen, en het willen ontmoeten van buitenaardse rassen waarvan je zelfs beschrijvingen en afbeeldingen kunt vinden in een almanak (!), komt voort uit het leven, voelen en denken in de vorm waarin wij leven. Het laten gaan van al die hoop en verwachtingen die gekoppeld zijn aan leven in de huidige vorm, kan de weg vrij maken voor het waarnemen van het vormloze, ofwel voor het waarnemen van het nog niet eerder geziene.

Er is niets buiten jezelf. ALLES is in jezelf aanwezig. Soms misschien verstopt onder laagjes stof of angst of een betonnen muur, evengoed IS het er. En het is er altijd geweest. In ieder mens, ook in al die mensen die mijn artikelen lezen en zich misschien wel eens op het achterhoofd (of ergens anders) krabben. Ook jij bent dat innerlijke krachtige prachtige goud! Het vormloze, het laten gaan van hoop, verwachting en denken vanuit de vorm, brengt je niet alleen terug in jezelf, maar kan je ook van het vormloze bewust maken waardoor je perceptie in beweging komt. Mijn perceptie is in beweging met het waarnemen van kosmische taal aan de hemel, waar ik (nog) geen chocolade van kan maken. Ik kijk alleen maar en mijn ontvangststation, mijn hart, is open en krachtig en het stroomt door mij heen. En die chocolade? Daar ga ik vandaag maar eens lekker van smullen. Het is tenslotte 5 december.

©20211205 Therèse Jeunhomme